HEY ÇOCUK
Hey çocuk
Sen daha hayatı tanımıyorsun Takılmışsın aşkın kanadına Bir o yana bir bu yana Savruluyorsun. Göğün maviliği kadar da Yerin karalığı da var. Sen bunu anlamıyorsun. Medeniyet denilen dünyada Her doğan çocuk borçlu doğar aslında Ekmek aslan denilen bir hayvanın Midesinde mi ağzında mı kavgası sürer hala. Şehirler, kendilerini karartmak için Apartmanlar kurar. Ve seyreder yeryüzünü Kaf dağını aşkın burnu var. İşçi- patron masa başında hesap yaparken Sokaklarda mendil satan Yarının emanetçisi yürekler Kaçar zabıtadan. Bir kadın Hem annedir Hem de temizlikçi Pencere kenarından ayak kayar Bir göz kayar. Bir hayat kayar. Bir gazete parçası kadar kıymeti Üstünü kapar. İhraç edilen doğal gaz kadardır aşkın Her akşam bir tehdit Nedir bu yaman bakışın? Günden güne değişir yaklaşımın Petrol zammı gibidir aşka yaklaşımın Bir gülüş bir evet gelirse isteğine İndirirsin yelkenleri suya. Yoksa bir kitap gibi fırlatırsın “bitti aşkım sana” Hey çocuk Sen daha hayatı tanımıyorsun Takılmışsın aşkın kanadına Bir o yana bir bu yana Savruluyorsun. M.S./2008 Kahramanmaraş |
Her kitap mutlak bir iz bırakır hafızanda
Ve hiç umulmadık bir gün, yazılanların
Yaşama ne kadar aykırı olduğunu görürsün.
Sayfayla bakışır durursunuz bir ezginin kucağında.
şiiriniz kendi dizelerimi hatırlattı ve paylaşmak istedim...
tebrik ederim...