.....Sandıkpas tutmayasın diye tenini cevizden yonttum pulu dökülmüş çeyizinle sen naftalin koktun ve ne zaman açılsan tutamayıp isli dilini ağıtlar yaktın geçmişine ben yas tuttum iki ucu yanık güve yeniği mendillerin tanrının huzurunda söylenmiş ve bozulmuş yeminlerin arşı mesken tutmuş şimdi ahın ben böyle sevdanın ben böyle vefanın ah sandık! derdinle usandık C.Çalık |
ah sandık!
derdinle usandık
nesneye şiir giydirmek her insanın başarabileceği birşey değildir.. öyle giydirmeliyiz ki okur "nesne-şiir-kendisi" üçgeninde bütünleşmelidir.. ve şairin ilk imzası buradaki başarısıdır. kalanı ise hüznün ardındaki anıları tebessümle hatırlatabilmektir...
ve siz başarmışsınız üstad, ne mutlu sizi tanımış olmak... tebriklerimle...