USANDIMÂlem in sefâsından ve gamından usandım, Gündüzünden leyle-i akşamından usandım. Kalmadı gayrı mecal ruhu bedende eyhat, Ömrümün sürüp giden devamından usandım. Cânân umut vermiyor, dostlarda vefa noksan, Meyhanesinden,peymane-i camından usandım. Nice riyakâr yüzler, peri suretler gördüm, Velhasılı hepsinin selamından usandım. Harab oldum dertlerle, kederlerle dem â dem, Kendi gönlümün dahi âlâmından usandım. Beklemedim ömrümce kimsenin himmetini, Dünyanın helalından, haramından usandım. Derdime hemdert olup onda buldum şifayı, Devrin cemiyetinden, adamından usandım. Hasılı bunca sene ömür sürdüm amma kim, Ne vicdansızlar gördüm vicdanımdan usandım. İbrahim Sağır |