İki Nokta
Arsız bir iz bu tenimdeki.
Dokundukça çoğalacak, Çoğaldıkça silinecek belki.. Turkuaz düşlerimin içine davet ettim seni. Tanık ettim mavi kadının gizemli dünyasına.. Birlikte ağladık sokaktaki çaresizlere, Yine birlikte güldük aynı şeyleri düşündüğümüzü farkettiğimizde. Noktalama işaretlerinin arasına sıkıştı tebessümüm. Neden sanırsın ki onca kelimenin ardında hep iki nokta.. Edebiyatta üçtür oysa. Yarım işte.. Yaşattığın, Yaşattığım, Ve noktalama işaretleri.. Bak; Yaşantımızı artık başka isimler paylaşıyor.. Bak; Başka isimlerin yorumları artık sayfalarda. Yani yalnızca senin değil bu. Ve sandığım gibi benim değil.. O bile başaramadı bana ait kalmayı. Başka yazıları ağırladı, Başka coğrafyalara sıçradı. Yani yalnız ben değil.. Bencil bir tutku ile yazılarım bile ihanet ediyor bana, Başka kimliklerce okundukça.. Bencillik bu, elimde değil.. Yani mavi kadın suçlu azizim, Ben değil... Dipnot: İşte tartışma yaratan iki noktaların nedeni :) Ve okunup yorum bekleyen şiirlerimiz.. Çocuklarımız, kıyamadığımız, büyütemediğimiz bebeklerimiz. Hem çok kıskanıyor hemde paylaşmak için can atıyoruz her birini. Hem büyütüyoruz hem onlarla büyüyoruz. Sitenin sevgili şairleri; dilerim ölmez içinizde ki çocuğun hayata haykırdığı şiirleri.. Saygılarla; Elif SEZGİN |
düşündü şiir...
tebriklerimle
sevgiler saygılar...