Gene bitkinim bukez.
Gene tüm ezilmişlğim...
Ağlamaklıyım.
Bir ağlayabilsem...
Bir boşalabilsem bulutlar gibi.
Tüm kinimle,varlığımla yaşanmış,
Yok edercesine bu yükleniş...
.....
Çekingendi.
Çıkarları içindi besbelli.
Ama,
Gerçek yönü, yalvarırcasınaydı
Konuşmaları...
Düğümlenen kelimeleri,
Güçlü bir yardım çağrısıydı...
Yüzündeki kırık çizgilerini
Ezilmişliğin uç noktasında
Yaşardınız....
Tüm bitkinliğinde,
Işıl ışıl gözlerinde...

Herşey yatıyordu mimiklerinde,
Gizliden gizliye...
Sadece anlamak yeterdi.
Ayaktaydı,
Gururla dimdik.
Ve...
Birkaç sözcüktü
Dudaklarımdan dökülen,
Karışıksız bir çıkışın çöküşüydü bu..
...
Ne olur..!ne olur,
Küçültme budenli beni.
Ne ayrımım var varlığınla?..
Düşünme artık şu, bir anlık acı perdeyi.
Birşeyler söyle,
Karşı koy,en yıkıcı tarafınla...
Sözcükler kamçılasın
Duyguları...hasletleri...
Ne ayrımım var varlığınla?
Belkide tadı olmayan
Kuşkusuz yaşamın...
Sensizliğin acısıyla
....
Eda Tüter