Ey şâir! kulak ver, dinle sözümü,
Yabancı makamdan çalma borunu…
Haydi anlat bana, kendi özümü,
Göster, nasıl söyler Yunus torunu…

Yiğide destan ol, mazluma ağıt,
Sevinçleri artır, gamları dağıt.
Hem ruhu okşasın verdiğin öğüt,
Hem de kolay kılsın işin zorunu…

Ülkene sahip çık, üzme ceddini,
Hadden habersize, bildir haddini.
Düstur belle her tür şerrin reddini,
Seni de incitsin dostun sorunu…

Her çizgin şeytanı kahredici hat,
Senin yaptığın da bir nevi cihat.
Unutma, doğruluk bazen kabahat,
Almalısın göze, gözün morunu…

İnsan tek başına, tamın yarısı,
Tâlihin elinde belli gerisi.
Çalınca kapını sevda perisi,
Hece hece tüttür, yürek korunu…

Övgüde, yergide ölçüyü gözet,
Kalmasın kalbinde zerrece tezat.
Velhasıl kardeşim, çok söze özet,
Hak yolundan koştur her dem dorunu…

Veli BOSTANCI