Meğer...
En zengin dillerde buluştu aşk,
Ama yine de; Dudakların dudaklarımla buluşmuyor utancından… Kızıl tanda kaldı dolunaylı geceler… Kendimden bile sakınarak, Tek gamzemin çukuruna gömdüm seni. K ı y a m a d ı ğ ı m… K ı z a m a d ı ğ ı m… V a z g e ç e m e d i ğ i m… E r k e ğ i m… S e v d i ğ i m… E ş i m… Kar dokunmadı henüz tenimize. Süzülmedi kıvrımlarımızdan ateşimizle yanıp. Ve kavrulmadık bir şömine ateşi kadar… Sen olmasan, ben olmasam, Nerede kalacak imkânsızlıklar? Hangi caddenin unutulmuş ikliminde Dalga dalga hükümdesin, Hangi şehrin kaldırımlarında hüküm sürmektesin, Hangi saatte bensizliğe içerlemektesin, Hangi geceler gölgemle sevişmektesin, Bilmiyorum… Zaman dede ağır ağır çalıyor çanlarını. Ölümün ıslak dudakları yanağımda. Soluk gibisin, Ha yapıştın, Ha yapışacaksın boğazıma… Saklambaç sevdalar, seksek hayaller. Pamuk şekerimsin sen; Yılgın anılarımın mimarı, Çocukluğumun çınarı… Hadi gel desem, Çağlayanlar kırılır gözlerimde, Yönü sapar yaşlarımın, Yıpranırım ihtiyar bir umutsuzlukla. Sen… Her umut damlasından süzülen… K ı y a m a d ı ğ ı m… K ı z a m a d ı ğ ı m… V a z g e ç e m e d i ğ i m… E r k e ğ i m… S e v d i ğ i m… E ş i m… Sıcacık bir kahve buğusundaki, Samimiyetten akıyorsun kimi zaman, Kimi zaman dost sohbetlerinde ki Yüz kızartan dedikodulardan… Herkese anlatmak isteyeceğim kadar benimsin, Birilerine anlatmaktan korkacak kadar benden uzak… Sırrına kelimelerde vardığım, Tadını şarap misali sarhoşlukla andığım… Dilenci bir umutla açtım kalbimi. Dilimde son bir haykırış, Ucunu ateşe verdim günlerimin. Gel desen geleceğim bütün yolları ateşe verdim… Çekilmez bir ikilem, İmkânsız bir ironi, Anlamsız bir ütopya belki. Ama ille de sen… İlle de sen! Desem… Gelsen… Dokunmaya kıyamadığım bir eser sanki tenin. Islak vücudumdur renk paletin… Desen desen, Çizgi çizgi. Ve ödüllük bir tablo içinde sergi. Boyasın ruhum baştanbaşa siyahlara bürünmüş ruhunu. Renklendirsin. Ve senden kalan bir renkle tüm İstanbul giyinsin… K ı y a m a d ı ğ ı m… K ı z a m a d ı ğ ı m… V a z g e ç e m e d i ğ i m… E r k e ğ i m S e v d i ğ i m… E ş i m… İyi ki, İyi ki seni sevmişim. Ve düşünüyorum da, Meğer ben seni severek, Kendime iyilik etmişim… Dip not: Ömrümün en paha biçilemez hediyesine, ruhumun eşine ithafımdır… Elif SEZGİN |
Çok ama çok güzel.Sevgilerimle.