-Başlıksız-
Taa eskiden kurmuşlar ünsiyeti.
İşte size semaverle demliğin düeti: Semaver sessiz sessiz, İçten içe inler. Demlik sükûn dağında, Hüzün içinde dinler. Hüzünden inci dizer, Binbir güzellik demler... Demlik kâm alır gamdan. Ateş anlar meramdan. Masada yanar şamdan. Semaver ilk akşamdan, Gece yarıyı özler. Gece ay vurur suya, Demlik düşer kuşkuya. Gönlündeki boşluğa, Hoşluk resmini çizer. Su bunlardan mest olur, Semaverle dost olur. Mekan güzellik solur. Demlik demlerken suyu, Göz unutur uykuyu. Semaverle demliğin, Çaydır ezeli huyu. Ankara,14.12.2008 İ.K |