Sonuna geldim
Dünya karanlık giyinir yeniden.
Aşk yüklü haziran olur, yeryüzü.
Sedef gergin bir yalnızlık boyanır.
Yeryüzü asmaz kendini.
Şafaktan kalma ne varsa, her şey daha narin
Daha asil gün,
güneş Yastık altı umutlar.
Daha asil tüm
yağmurlu vardiyalar.
Bekleme salonu, saat 2.30
Kemirici suskunluklar doluyor
zamana.
Bir şer ve bir sancı.
Bekleme salonu,
Kesin bir yalnızlık soğuğundayım,
Tüm serzenişler boğuk.
Ruhum hazır artık,
Asmaya da,
Asılmaya da.
Gülünç vardiyalar arasında,
Gidip gelmekteyim.
Muhtelif sedef parlaklığı
Saat 2.30 yalnızlığında.
2008/ Muğla
Cevap Yaz
