ülkemizde bulunun çocuklarımızın açlık ve yokluk içinde yaşıyor
daha küçük yaşlarda okuması yerine zorla çalıştırılıyor hayatını yaşamadan küçük yaşlarda zoruklara karşı geliyorlar işgence yapılıyor
zamanla büyüdükçe acı çeken çocuklarımız

candostum yürekten tebriklerimle sevgili hocam kaleminize sağlık

yaşamsa ona
sunulmamış ama
kaçta yatacağı
meçhul yatağa
ne yiyeceği gizli

Bizler köylerde yor yoksul çetin doğa koşullarında yaşadık
Ama bir hayatımız vardı kendimize ait.
O hayatı koruyup kollamanın bilincine sahiptik
Şimdiki çocuklara bakıyorum allaha emanetler gibi.
Kendi güçlerini göremeyecek kadar köreltilmişler.
Emperyalist sistemin oyuncakları durumundalar
Habire biri diğerini çökertmenin hesabındadırlar!.

Çok güzeldi...Hacam beğeniyle okudum.
Yürekten tebrik eder, sevgiler, saygılar sunarım.

İşporta aşkların işportacı çocukları olur.

Saygılar şair.

Her şiirinizde toplumsal yaralarımızı ortaya koyuyorsunuz,
ucuz emek gücü olarak görülen çocuklarımızı şiirinizde işlemeniz
çok dokunuyor insana.

Aynı gökyüzü altındayız ama tüm Üçüncü Dünya ülkelerinde bu tablo değişmiyor,
egemen güçler maksimal karlar elde edebilmek uğruna en kolaylıkla yoksul ailelerin çocuklarını
boğaz tokluğuna çalıştırıyor ve çocukluklarını yaşayamadan posaları çıkıyor,
çok çabuk yaşlanıyorlar.

Sevgili hocam, içimiz çıksa da siz duyarlı yüreğiniz ve kaleminizle sürekli yazın,
bizlere ışık tutun, sizin gibi insanlara çok ihtiyacımız var hocam.

Başımızdan eksik olmayın, teşekkür ederim değerli hocam.

sağlıcakla kalın.
Osman Erken.

Özür dilerim çocuğum.
...
Bendendeki duygu bu..
...
Saygılar dost.

Sevgili Hocam;
Şiiriniz bana başımdan geçen bir olayı hatırlattı. Bir kış akşam burgazın istanbul caddesinde gezerken aklıma takılmıştı: Niye uğraşıyoruz ki? Herkes rahat, bize rahat mı batıyor? Sonra o soğukta caddede mendil satan iki çcok gördüm. Birer paket mendil aldım ikisindende. İçim acıdı. Eve dönerken kendi kendime "ulen iki paket mendille mi kurtardın çocukları?" diye konuşuyordum. Peki ne yapmalı? Herkes kendine bir anlam çıkarsın farketmez! Nazım Hikmet'in dediği gibi "Güzel Günler Göreceğiz Çocuklar!" ...

Baronların kaşarlaşmış sözlerine karşı kaleminiz daim olsun!
Sevgi kokan, emek kokan bir dünya dileğiyle...

Ufacık bir benlik koskoca görevler bindirilmiş üstlerine.Yazık ki bundan medet uman çok! Yazık çok yazık! Ufacık bir çocuk ve kocaman bir dünya...Kimisine köşe bucak, boğaz tokluğuna çalışıcak mekan .Onların yeri aydınlığın eğitimin yanı, elleri kalem tutmalı ama elleri peçete satmaya dayalı.
Hocam şiiriniz çok anlamlıydı.Kutlarım sizi; kaleminize sağlık.

Sevgilerle;
Yazgülü Tunar
"balaban Kent Şairleri"

Bir yaradır memleketimin bağrında
yaşama sunulan çocuklar...

değerli şairim konu seçimin muhteşem şiirde öyle...
Ne kadar tebrik etsem az ...
şiirin içimde bıraktığı burukluk akşamma hüzün kattı...

varol be şairim.

Tebrikler.

Bu cocuklarin azalmasi, bunlara bakim ve gelecek sunulmasi yerine hala cocuk yapin diyen basimizdaki ayaklar degilmidir. Bu bizim nasil düzelebilecegimizin göstergesidir. O cocuklar her gecen gün cogalacaktir.
Yasama degil cileye dogan cocuklar, yasama hakki dogustan calinan cocuklar...
Yüreginize saglik Müjdat Hocam, cok anlamliydi.
Sevgi ve saygilar...

oysa ki onların da isteği güle oynaya oynayıp koşmaktı ilk önce...hem o güzelim yılları ellerinden alındı hem gülüşleri hem de çocuk yürekleri...acımadan...hunharca ve sinsice çalındı bütün umutları ellerinden...oysa ki güzel yarınlarımız...oysa ki parlayan güneşimiz oysa ki herşeyimizdi onlar...kör gözler görmedi bir türlü onların gözlerinde parlayan; yanıp tutuşan çocuk yüreklerini...sadece para pul için o küçücük yaşlarda köle gibi çalıştırıldılar...hayatın zor ve karanlık yollarına...para uğruna...feda edildiler...

duyarlı ve güzel yüreğinizi kutluyorum...bizim kanayan ve ağlayan yaramıza ses oldunuz...tşk...sevgiler...

Üstadım sizinle burada karşılaşmak ne güzel. Yine müstesna kaleminizden nadide mısralar damlamış sayfalara. Yüreğinize sağlık..

yaşama sunulmuş
bir çocuk
yaşama sunulmuş
ufacık bir çocuk

İnsanlık hep zayıf ve korumasız olanları ezmişlerdir çoğunlukla. Kolay ve zahmetsiz olduğundanmıdır nedir. Selamlar şair. Konu çok güncel ve etkin. İnşallah benim kalemde değinir bu konuya. Selamlar.

Yılda 1 milyon çocuk satılık!
22/03/2005 (199 kişi okudu)

AA - VİYANA - Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (AGİT), dünyada yılda 1.2 milyon çocuğun satıldığını açıkladı. AGİT'in insan ticaretini araştıran özel temsilcisi Helga Konrad, çocuk satışlarının özellikle doğu Avrupa'da son üç yılda iki kat arttığını söyledi. Konrad, bu çocukların ucuz işgücü olarak tarım, madencilik, ev hizmetleri ve fuhuş sektöründe çalıştırıldıklarını ifade etti.

bu bir gazete haberi idi okuduğumda utandığım insan ve büyük olmaktan.

yaşamı çocuklara sunmak yerine yaşama çocuk sunar olduk ne yazık ki...

nasıl kanayan bir yaradır bu hâl. nasıl tedavi edilir düşünülmüyor bile doğru dürüst...

yaşama sunulan her çocuk yaşama son olacak büyüdüğünde...

bu kadar ruhsal çöküntüyle...

acı bir tema ama muhteşem dile getiriş.

şaire saygılarımla.

hayal bahçesi tarafından 12/4/2008 2:15:41 AM zamanında düzenlenmiştir.

yaşamsa ona
sunulmamış ama
kaçta yatacağı
meçhul yatağa
ne yiyeceği gizli
erken gelen yer dibi
sunulmuş yaşama
ufacık bir çocuk
yaşama sunulmuş
bir çocuk
yaşama sunulmuş
ufacık bir çocuk

içim acıdı sevgili hocam, çevremde peçete satan çocuklar,
tartısını açmış, kaldırımda ders çalışan çocuklar var ve de kentin
en kalabalık bulvarında...
ve okula gitmek zorunda kalmasalar, dinlenemeyecekler!

hocam, bugünlerde çok dokunaklı şiirler yazıyorsunuz ve nalına mıhına
vuruyorsunuz, ama biraz da okuyanları düşünün... şu an yüreğim parçalanıyor
sevgili hocam, biri dokunsa ağlayacağım, oooooffff fena oldum be hocam!!!

ne olursa olsun, siz hep yazın ve yolumuza ışık tutun, duyarlı yüreğinizden izninizle sonsuz defa öpmek
istiyorum, siz çok yaşayın sevgili hocam ve sürekli yazın, kaleminiz hep dik olsun hocam.

dostça kalın.
Gülşah Yücel

yaşama sunulan çocuk
yaşarken yaşamı son çocuk

ekonomistler çıkıp her haber sonrası türkiyenin piyasasını tartışıyor
işte elimizde şu kadar döviz var şu kadar senet ve şu kadar sepet

bir akşam da bizi çıkarsalar şu zavallı ekrana
sorsak bu beylere elimizde ne kadar değer kaldı

kültürü sevgisi yaşam değerleri tükenmiş bir ülkede
neden bahsediyorlar ki ekonomiden
ve sosyete hanımları mavi gözlü tüp bebek istiyor şimdi
bu biraz markalı kanişe köpek yavrusu sevgisini de andııyor

çocuk sevgisinin de dönüşüp eriyip bitmek üzere olduğuna
cançekiştiğine inanıyorum bugünlerde

insan gururu marka ve gösteriş sevgilerin çok önünde

Duyarlı kalemini candan kutuluyorum dostum
ne bir eksik vardı şiirde ne bir fazla

kafasına kafasına vurmuşsun düzensiz düzeneğin

çok sevgimle
varol kaleminle

Üstad her daim tekrarlıyorum birkez daha söyleyeceğim ve eminim son kez olmayacak....ÇOCUKLARDAN UTANIYORUM!
tebrikler üstad...şiirlerle coşalım...saygı ve sevgilerimle...selamlar gönderiyorum...

''---1999 verilerine göre Türkiye genelinde 6-17 yaş grubundaki çocukların çalışma nedenlerinde ilk sırayı yüzde 38.4 ile aile gelirine katkıda bulunma, ikinci sırayı yüzde 19.8 ile ailenin ekonomik faaliyetlerine yardımcı olma, üçünü sırayı ise yüzde 15.9 ile ailesi istediği için çalışma alıyor. Bunları yüzde 10.4 ile iş öğrenme ve meslek sahibi olma gerekçesi izliyor.

---Sanayide yaklaşık 900 bin çocuk işçi varken, hepsinin kayıtlı olması gereken çıraklık eğitim merkezlerinde 220 bin çocuk gözüküyor.

---1999 TÜİK verilerine göre çalışan çocukların yüzde 59'u ücretsiz aile işçisi olarak görünüyor. Çocuk emeğinin en çok kullanıldığı sektör ise tarım. 6-17 yaş grubundaki çocukların yaklaşık yüzde 58'i tarımda, yüzde 22'si sanayide, yüzde 10'u ticarette, yüzde 10'u da hizmet sektöründe çalışıyor.

---Araştırmanın yapıldığı sırada 6-14 yaş grubundaki çocuk sayısı 12 milyondu. Bu yaş grubundaki 1 milyon 400 binden fazla çocuk okula gitmiyor. Okula giden 10 milyon 600 bin çocuğun ise 3 milyondan fazlası bir yandan bir işte çalışıyor. 15-17 yaş grubundaki yaklaşık 4 milyon çocuğun ancak yüzde 50'si okula devam edebiliyor.

---Türkiye İstatistik Kurumu araştırmasına göre, Türkiye'de 6-17 yaşları arasında 16 milyon çocuktan 7 milyonunu çalışıyor. Tarım, sanayi ve hizmet sektöründe çalışanların sayısı yaklaşık 2 milyon. Yaklaşık 5 milyon çocuk ise aile işlerinde çalışıyor. Bu çocukların yaklaşık 700 bini sendikaların örgütlendiği alanlarda ve çok kötü şartlar altında çalışıyor.

---Ülkemizde, çocuk işçiliği ile ilgili son araştırma 1999 yılına ait. Aradan 7 yıl geçmiş olmasına karşın sorunun bugünkü boyutlarını ortaya koyabilecek yeni bir araştırma yok.

---TÜİK'in araştırmasına göre kentlerdeki çocuk işçilerin yüzde 55.6'sı kırsaldan göç eden ailelerin çocuklarında oluşuyor.

---Patronlar için çocuk emeğini cazip kılan elbette ucuz iş gücü. Ekonomik getirisi olan işlerde çalışan çocukların üçte ikisi asgari ücretin altında ücret alıyor.

---Kayıt dışı çalıştırılan ve sayıları resmi istatistiklere yansımayan çocuk işçiler ise buz dağının görünmeyen kısmını oluşturuyor. Çocuklar yalnızca para kazanmanın kaygısını, küçük yaşta çalışmanın verdiği yorgunluğu biliyor, tanıyor.

---Türkiye'de iş kazası geçiren çocukların yüzde 51'inin tedavi masraflarını ailesi ve kendisinden sorumlu büyükleri karşıladı, yüzde 36.1'ini ise işveren ödedi.

---Yaşları arasında yaklaşık 283 milyon çocuk, akranlarıyla birlikte okula gitmek, oynamak yerine çalışıyor. 120 milyonu 'tam gün' olarak çalışan bu çocukların yüzde 61'i Asya, yüzde 32'si Afrika ve yüzde 7'si Latin Amerika ülkelerinde yaşıyor.

---UNICEF'e göre 171 milyon çocuk madenler ve taş ocaklarıyla, kimyasal maddeler, zehirler ve ağır makinelerin kullanıldığı tehlikeli iş yerlerinde çalışıyor.'' ( Alıntı )


Bu çocuklar bizim çocuklarımız ve yaşama böyle sunmamalıyız, onlar bizlerin evlatları, yarınları, geleceği, her şeyimiz onlar ..

Çok üzülüyorum bu tablodan Müjdat çok.. Seni kucaklıyorum can arkadaşım benim böylesi önemli bir konuyu ele alıp şiirselleştirdiğin için, teşekkürler Müjdat, sevgilerimle can dostum ...







Guldane Dal tarafından 12/3/2008 11:50:48 PM zamanında düzenlenmiştir.

şiiri okuyunca aklıma "doğmamış çocuğa mektup" adlı kitap geldi

çocuk olmak da zor
o çocukların ebeveyni olmak da

sevgimle sevgili Müjdat

Yaşama sunulmuş olan çocuk, yaşamda daha sonra ona sunulmuş ama nasıl?
Her gün mesai, her gün zindan, zincir altında. En çok sömürülen, zarar gören, yoklar içinde yaşan çocuk.
Nasılsa hukuki yaptırımı yok aban çocuğa, nasılsa çocuk daha ez onu, nasılsa kanı hızlı sür çuvalın altına bişi olmaz, onu koy bombaların önüne çocuk o bir şey olmaz ona.

Çocuk o, çocuk o, çocuk o... Diyerek ona sunulan yaşamın yarısını bizler çalıyoruz onun.
Ama o İnsan. Düşünen, soluyon, içinde kalbi atan bir İnsan o...

Elinize, Emeğinize, Kaleminize sağlık Hocam...

Çok güzeldi hocam.

O küçük çocuklar adına size minnet duygularımı gönderiyorum.