SEN VE BEN
Beyaz güvercinler uçurduk,
Özgürlükle bütünleştik Sen ufuktun, Ben doğan güneşin. Büyüdüm büyüdüm Açıldı benliğim, Aynasıdır geleceğim. Sen ellerini uzattın, Ben hayata iliştim. Emek çiçekleri yetiştirdik Bahçemde senin çiçeklerin. Güneş çevreledi yöremi, Yolunu gözlüyor meleklerin. Yüzündeki çizgilerin... Her birinde ben Her çizginde ben! Ali, Ayşe, Murat... Parlak birer sayfa, Dünün bugüne katkısı Kara tahtamın Tek beyaz aydınlığı. Uzattığı elleri, Şimdi benim ellerim. Sevdan köklerini salmış İşlemiş bilgilerin ateşini. Ve o ateş, Bendim; Fatma’ydı, Hasan’dı, Ahmet’di. Sonra ayaklarım oldun, Yürüdüm çıkmaz yollarda Engellerden atladım. Düştüm bazen Kara gecelerin içinde kaldım. Anladım ki; Sen güçtün, gücümdün. Kara geceleri savurdun. Öğrenimin aydın ışığı, Geleceğimin aynası. Ayrılık günü gelir, Elbet birgün bitiverir. Ben bir fidandım Büyüdüm büyüdüm Olgunlaştım, Meyveler verdim. Huzurluydun, Gülümsüyordu gözlerin Feda ettiklerin Boş değildi öğretmenim. Ben ve meleklerin Hiç tükenir mi? Ben senin eserin, Sen benim Öğretmenim! Yazgülü Tunar "balaban Kent Şairleri" |
Sen benim Öğretmenim!
Şimdi ki öğretmenlerimizin eserleri
Başka bir çeşit gibi geliyor bana
Anasına bak kızını al misali.
Ne çok şey anlatıyor anlamlı dizeler.
Yürekten kutlar, sevgiler, saygılar sunarım.