AYLARDAN HAZİRAN
Aylardan Haziran;
Öfkeli bir akşam dönüşün, Benden kaçarken Sevdamızdandan olduk İterken seni yerlere Bir acımasız fırtına! İlk başladığımızın sonu oldu! İlk yaralandığını ben duydum Bir telefonun soğuk sesinde Koşup sana gelmiştim Yaralıydın Kucağımda tüy kadar hafiftin. Son dokunuşum oldu teninle Seni kaldırırken doktorsuz Hastanelere... Oysa aşkın zirvelerinde Mutluluk seyahatindeydik ... ... Sirenli ambulansta Çığlıkların bastırıyordu Yüreğimdeki bilinmezlikleri Dua etmiştim Seni tekrar karşımda görmeye Sense öfkeden başka... Ölümler sunmuştun bana "Senin yüzünde oldu" demiştin Oysa kaderden sırt çevirmiştin Ve gerçeği öğrendin işte Büyü ile gözlerini karatmıştılardı Ve İtiraf eden oldu! ... Ama olan bana oldu Ve ruhum soldu Şimdi mutlu musun? AYRILIĞIMIZIN 1.YILDÖNÜMÜ 6 HAZİRAN 2006 |
Bazımız yan yana yürür bazımız daima karşı kaldırımlarda...Oysa yan yana yürümek için çıkılmıştır yola..
asfaltlar girer araya hatta siren sesleri hatta olanca kalabalık olanca ses...Göz göze bile gelemez insan...
Tüm kırık harfler çöker yüreğe...Işıklar söner... Zamansız gelen bahar gibi haziran da lapa lapa kar yağar...
Soğuk sözcükler donup kalır insanın dudağının kenarında...
yeniden güneş doğar mı kim bilir....
Şiir öyle içten öyle katıksız hüzündü ki bende gittim işte Haziran sokağında ki yürüyüşe...
Gönülden tebrikler şiir yüreğinize....
Selamlar sevgiler...