6
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1472
Okunma

(Akrostiş)
Sen!
Erdemin son bekçisi
Netameli hayatın yolcusu
İçin de bir derya saklayan
Çocuk!
Okuduğum en güzel kitapsın
Kalbimin sahibi sensin
Serserimsin,ser/imsin benim
Eyy! gecelerimin yalnız düşü
Ve yüzümün son gülüşü
İğdeler açtığında demiştin..
Yollardayım bekliyorum!
Olmayacak mı geri dönüşün?
Ruhumun ateşi
Umudumun neşesi
Murad’ımın güneşi
İçimin közü
Yamalı hayatımın tek parça atlası
İğdeler açtığında demiştin
Kor ateşler yanıyor sinemde
İğdeler açtı işte
Doldu gözlerim sensizlikte yine
Off! offff
Gufran etmeyecekmisin?
Dallarımda bir sarı bahar
Unuttum kalabalıkları
Na-dan/ım sensiz
Ayrılığı sevemedim
Şükür ile secd ileyim
Ki sensin son dileğim
Iraklığım kendimedir
Mezalim yılların kıyımlarındayım.
Doğduğun gün yazılmıştın anlıma sevdiğimsin!
Seni seviyorum ömrümün var’ı ’iyiki doğdun’ iyiki benimsin!
(fi tarihi)
Emine Genç