demir atın kanatlarında
firarımın öyküsü,
şafak dağın gölgesine batana değin
rüzgarın yelesine tutunacağım,
ormanın gardiyanları
sızarken sessizliğe
dilimi keser gibi yutkunuyorum korkuları,
cennetten kovulmuş zamana
cehennemi bahşeden bu savaşta
mağlup olanların isminden çaldım
adıma kahrolduğum ihaneti..

sadece kutsal bir varlığa
tapmak olmamalı sadakat
nefisin açlığında
kalbine de hükmede bilmeli,
ganimetin arta kalanı son saatlerim
yorgun adımlara kavuşuyor
soluksuz yollar
durup düşünecek kadar yalnız değilim
kefareti ödenmemiş yokluk kalmadı
şiirden yana
gıcırdayan gözlerim
gölgemi ele veriyor
nehrin kıyısında uçurum,
gök yüzünü özlüyor
geceyen benzeyen bulutlar
bitsin dediğim andayım;

yeniden doğarak,
birdaha ölerek,
kalbimin bataklığı bekliyor
yalnızca benim nefesimi..

karan


" kendini değiştirmenin, ne kadar
zor olduğunu anladığında;
başkasını değiştirmenin aptalllık
olduğunu anlayacaksın..."
( alıntı )