Yolum düştü dumanlı yamaçlara,
Yol uzadı; gittim uçtan uçlara.
Elimi kaldırıp döndüm dağlara,
Yüküm ağır, bilirim; O affeder.

Gece çöker, içim daha kararır,
Sesim dağda yankı olur, çoğalır.
Gürültü yerini sessizlik alır,
Yüküm ağır, bilirim; O affeder.

Taş bağladım kalbim suskun kederden,
Dizim tutmaz, düşe kalka seferden.
Ben vazgeçtim yazgı olan kaderden,
Yüküm ağır, bilirim; O affeder.

Ne suçum az, ne de günahım küçük;
Bazen perişanım, hem boynum bükük.
Sevabıma bakma, hep kırık dökük,
Yüküm ağır, bilirim; O affeder.

Bir adım var uçurumla aramda,
Sesim boğuk, merhem durmaz yaramda.
Günahımla kimse kalmaz aramda,
Yüküm ağır, bilirim; O affeder.

Nice feryat göğe vardı da sustu,
Niceleri toprağa koydu postu.
Ben tükendim, sabır da benden küstü,
Yüküm ağır, bilirim; O affeder.

Son sözüm yok; diz çökmüşüm toprağa,
Hazan vurdu, savruldum sola sağa.
Son nefeste geldim mi son durağa?
Yüküm ağır, bilirim; O affeder.

ALİ RIZA COŞKUN