Gazze’li aç ve susuz, zulümattan inlerken.
Yumuşak döşeğinde uyumak mı insanlık.
Yere dökülen yemek toplanıp yenilirken.
Sodalarla mideyi, sıyırmak mı insanlık.

Yamalı çadırlarda çıplak ayaklarıyla.
Dolaşıyor çocuklar, ıstırapla, çabayla.
Anneler haciz kalmış, körpe yavrularıyla.
Müsriftlikler yaparak baktırmak mı insanlık.

Kime sorsam Müslüman bir elinde Zülfikar.
Nemrut’un sarayını iki vuruşta yıkar.
Oysa her gücümüz var hayat boşuna akar.
Gariplerin damını, yıktırmak mı insanlık.

Vicdanları pas vumuş, merhametten yoksunuz.
Bir buçuk milyar olduk, nedir bunca korkumuz.
Susan dilsiz şeytandır, bizim var mı farkımız.
Hainlere selamlar, çaktırmak mı insanlık.

Her mümin tükürseydi İsrail boğulurdu.
Bu lanetli caniler dünyadan yok olurdu.
Hiç değilse masumlar rahat nefes alırdı.
Hainlerin malını, sattırmak mı insanlık.

Müslüman dik durmalı, baş eğmemeli artık.
Baş eğmek yetti bize, biz imandan güç aldık.
Pas tutan kılıçlara şehit kanından çaldık.
Mazlumların kanını döktürmek mi insanlık.

Dadaşım susma artık susan dilsiz şeytandır.
Ne korkacaksın kalleşten onun gücü plandır.
Dünyayı kazananlar, Habil ile olandır.
Yetimleri ateşe yaktırmak mı insanlık.
24.12.2025 Muammer KARS