Haber salmış o vefasız,
“Gidiyorum” diye.
Seni seven bu garip can
Yük mü oldu, hayırsız?

Seven yüreğe yakışır mı
Sevdiğini ellere bırakıp gitmek?

O vefasız tabip yollamış,
Kanayan yaramı sarsın diye.
Bu gönül ne tabip ister
Ne Lokman;
Bir seni ister,
Yalnız seni…

Bir karanlığa gömüldü gönlüm,
Ateşten kızıl bir gömlek giydirdin.
Hazanda kalmış gibi
Sararıp da soldum.

Bir deli sevda esiyor
Şu dertli başımın üstünde.
Mahsuni Şerif’in
Sazın teline vurduğu gibi;
İşte, işte budur ahvalim.
Sen beni bıraktın elin diline.

Sen yar, sen:
Gökyüzü kadar uzaksın,
Seher yıldızı gibisin.
Güneş gibi yakıyorsun,
Yağmur olup ıslatıyorsun;
Yokluğunla kayboluyorum…

Söyleyin o vefasıza:
Uzaklar onu benden alsa’daa
Ben onun gül cemalini
Çizdim odamın duvarlarına ,
Yazdığım şiirlerimin, türkülerimin
Arasına sakladım onu ..

Kuzeyde pusulasını kaybetmiş
Bir yolcu gibiyim.
Herkes aşkla okur,
Bilmezler ki
Ben yürek sevdamı
Hece hece,
“Ahhh” ile yazdım
Beyaz sayfalara.

Yollar uzundur, gidilmez;
Kar borandır,
O vefasız gelmez.

Söyleyin o vefasıza:
Gönlüm kara sevdaya düşmüş,
Kerem gibi yandım,
Yandım da tutuştum.
Şu bilinmez diyarda
Sor beni…
Ah beni, beni!
Sevdan deli eyledi beni.