0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
24
Okunma
Kimi başlangıçlar sessiz gelir,
Bir A kadar belirgin olmayan.
Kimi sonlar usulca devrilir,
Bir B’ye ulaşmadan kaybolan.
Haritalar çizeriz alfabeye,
Her kavşağa bir ad koyarız aceleyle.
Oysa ruh, o boşlukta dinlenir öylece,
A ve B arasına gerilen sonsuzlukta.
Bilinmeyeni bilmek çabası,
İnsan aklının en eski davası.
Ama belki de kudret, o meçhulde yatanı,
Adı konmamış, şekli biçilmemiş o yerde.
A ile Z arasında sıkışan anlam,
Özgürleşir bilinmeyen iki hattan.
Onlar ki, ne tanımlanabilir, ne de çizilebilir sorsan,
Gecenin içindeki en derin sessizlik gibiler.
Bırak zihin tırmalasın duvarları,
Arasın o iki kayıp harfi bulanı.
Fakat kalp bilir ki, en büyük bilge olanı,
Adını koyamadığın o sonsuz ihtimalde saklı.
Meçhule gidenin vardır bir kudreti.
5.0
100% (2)
