Ömrümü serdim yoluna,
üstüne bastın fark etmeden.
Ben sevdikçe
beni biraz daha eksilttin.

Sözlerin ağırdı,
kalbim taşıyamadı.
Ben büyütmeye çalıştım seni,
sen beni küçülttün.

Doyma da sevgime,
doyumsuz.
Ne verdiysem az geldi sana,
ne sunduysam yetmedi.

Sevdikçe sustum,
sustukça ezildim.
Susmak sandım sabırdır,
meğer vazgeçişmiş.

Bir zamanlar gözümde
dağ olan adam,
şimdi gölgesinde bıraktı beni
adımı unutarak.

Ben seni yükselttim,
sen beni yerimden ettin.
Ben incinmemeye çalıştım,
sen incitmeyi seçtin.

Artık biliyorum,
sevmek yetmiyor bazen.
İnsan sevilmediği yerde
küçülüyor, kayboluyor.

Artık el oldun bana…
Burada bir kalp yatar,
çok sevdi,
sevilmedi.


---

🕯️ Not:
Doyumsuzlara gitsin…
Aşkı oyuncak sananlara,
sevilmeyi hak bilip
sevmeyi yük sayanlara.

✍️ Gülhat’ın ruhundan şiirler