0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
15
Okunma
sustu cümleler,
gün vedaya döndü...
baharı görmeden — hazan oldu,
dal kırıldı, dağıldı kuşların yuvası.
açmadan daha soldu papatyalar,
sustu şair...
şiirler de yarım kaldı.
zaten hep eksiğiz...
ne sevgi tamamlandı,
ne seven — sevdiğini tam anladı...
gözlerde biriken yağmurlar,
içimize aktı hep
bir veda, bin yankı bıraktı
boş odalarda, suskun gecelerde.
bir kelime daha söylenemedi,
bir adım daha atılamadı...
eller uzanmadı yarım kalan gökyüzüne,
umutlar savruldu —
rüzgârla birlikte.
ve sustu gece...
bir yıldız daha düştü,
bir hikâye daha
tamamlanmadan bitti...
Nejla Turan
