Koştuk ömür boyu, gittik ardından.
Hayalimiz yorgun, düştü bak hele.
Umutla sarıldık, olduk rüyadan.
Sabahlara kara, düştü bak hele

Dünden korkutulan, onlarca kişi.
Kalmadı sıkmaktan, ağzında dişi.
Nereden öğrendin, kötülük işi.
Ekmeğimize taş, düştü bak hele.

Fırtına estirdi, ortalık taştı.
Dinlemez kimseyi, hattini aştı.
Yeryüzünü parsel, parsel paylaştı.
Çıkarcı dünyaya, düştü bak hele.

Güz geldi üşüdü, yaprağın döktü.
Yaz ayları mahzun, çok da zor geçti.
Yoksulu işsizi, kurbanlık seçti.
Çaresiz karakış, düştü bak hele.

Eskiden bir kaçı, hırsız haydutdu.
Bu dünya çıkarı, güler arsızdı.
Çok azda ahlak mı, say ki unuttu.
Doğruluk ayağa, düştü bak hele.

Yaz be söyle ATA’m, sen de yaz söyle.
Ne yer çoluk çocuk, ambar boş böyle.
Uyumaz boş gözler, sabahı eyle.
İçimize acı, düştü bak hele.
Midenize açlık, düştü bak hele.

----------------Haydar ATA --