Hayat, bir uzun koşudur. Hani...
Başarın olsa da yaşamak;
Çalışıp çıkışa varırsan erken,
Yorgunluk çöktü mü omzuna:
Kahır biriktirir durursun günbegün…
Issız bir çölde, umut kırıntısı,
Beklemek kalır sana.
Kalan şey, bir koşuşturmacadır, aslında...

Umudun ermişse ufkunda, senindir hayat.
Yoksa sürer tüm ömür boyu.
Gün olur, trafikte sıkışmış sürücü,
Bir yere, yetişme telaşında yolcusun.
Olsa da yüreğinde, onca yaşamın ağırlığı,
Bazen gün olur, bir tatil günüdür,
Sırtüstü dinlenirsin bir zaman!
Oğlun ve kızın, eşin,
Belki uğrunda savaştığın değerlerin aşkına.
Birlikte, gittiğin ölümlere,
Yoldaşın anar bir zaman..

Hatırlasa da herkes kendi nefesini alıp verir,
Verir de kendince bilmez hani,
Bilmez içinde kopacak fırtınayı,
Daralan nefesin, bir gider bir gelir,
Gelmesine gelir de sana can olur mu bilinmez.
Herkes kendi dünyasında, kendi savaşını verir.
Kimse varmaz farkına, yaşıyorsun işte.
Yaşamın bir bir dolar süresi günbegün,
Eksilen bir kum saati gibi ömürdür.
Bu kalp teklese de bazen,
Ne zaman durur, düşer başın yanına!
İşte o zaman anlar herkes,
Senin yaşadığını,
Aynı zamanda, yokluğunu,
Bir çatının üstlerinden kalktığını,
Koca bir çınarın ansızın yıkıldığına tanıktır artık.
Ancak sarar acı içlerini,
Ağlıyorlarsa işte bu gerçek bir ağıttır…
Dökülen gözyaşların kâr etmez senin.
Sen uzun bir yolda yolcusun artık!..
Geri dönülmez bir meçhuldür gidişin,
Yaşadın mı bilinmez ama…
Değilse de bir önemi yok artık.
Anlatamadın kimseye derdini,
Hep bekledin sen de anlaşılmayı.
Gün olur, harman vaktidir artık,

İnsan ömrü bu, savrulur yele.
Bir not kâğıdında kalan adın,
Adın kalır dostun elinde...
Kervan yol alır, alır bilinmeze doğru…
Yıkılır bir çınar daha, yalnızlığın ardından.
Koca bir hışırtıdır, son kez acıyla duyulan.
Ardından ağlamasalar da üzülme sen.
Güle güle, koca çınar...
Güle güle...



___Haydar ATA_
29. 12. 2010 - Çarşamba - 23.15
Not: "Bir Nehirdir Hayat" şiir kitabımda yayınlanmıştır.