Anlamadım ki niye ruhumla baş başayım.
Ben yalnızım, o yalnız, bir de ıssız duvarlar.
Yüreğim kevgir gibi su tutmuyor taşayım.
Gönlüme garez mi var fizan’a dek kovarlar.

Gönlüme söz geçmiyor, gözlerimdeki nemden.
Bir haber bekliyorum, bir bilinmez alemden.
Gözcülerden haber yok sırça köşklü kulemden.
Kime derdimi yansam hep başından savarlar.

Kilim deseni gibi kalbime düşen ışık
Bazen ak, bazen kara, elmas vari bir kırık.
Ela gözlere düşen gönüldeki hıçkırık.
Bir beyaz elbiseye dikiş yapmaz sararlar.

Hani verilen sözler hani mutluluk resmi.
Karanlık bir odada, anılmaz olmuş ismi.
Bir hayal aleminde neye benzer ki cismi.
O kuytu köşelere obje gibi koyarlar.

Uzunca bir lügatin kelimesi anlamsız.
İçim içime sığmaz anlamı yok tanımsız.
Bir ıssız çöle düştüm tarifi yok konumsuz.
Gönlünde yanan közü yüreğime yayarlar.
09.12.2025 Muammer KARS