Anam ile başlayıp abılamın erdiği
Bitmeyecek bir yası yaşıyorum her daim
İlmek ilmek işleyip babamın el verdiği
Edep denen mirası taşıyorum her daim

Alın yazımı yazar kaderimin işliği
Kimse tamir edemez candan kırılmışlığı
Güneşin sözü geçmez kış yaparsa kışlığı
Buz tutmuş hecelerim üşüyorum her daim

Bekleyişler nafile sevdiklerim el olmuş
Hapsetmişim öfkemi umutlarım yel olmuş
Sanki Karadeniz’de çok yağmışta sel olmuş
Derenin bendi gibi taşıyorum her daim

Âmin demek düşse de verilecek karara
Açılırken sabrımda iyileşmez bir yara
Ne var ne yok bırakıp bahtımın peşi sıra
Hayat maratonunda koşuyorum her daim

Ak düşmüş saçlarımda nice seneler kayıp
Adresimi sorana vuslatı mahşer sayıp
Ne kadar kanatsa da hatıranı kutsayıp
Kabuk tutmuş yarayı kaşıyorum her daim

Yağmurların ardından gök kuşağı beklerim
Hayal kırıklığında yok olmuş emeklerim
İşlevini yitirdi artık göz bebeklerim
Adım adım zamandan düşüyorum her daim

Ayşe Kadıoğlu Yıldız