Gece
Duvarda asılı bir saat sadece
Kendini asmış
Sallanıyor dakikalar
Zamanın darağacında...



Tik tak sesleri
Senin git - gellerin gibi
İçimde kırılıyor ömür
Bu döngüde...



Gece
Şimdi bana
Pencerede buğulanan
Asi bir karanlık sadece
Bir buğu damlası
Bir adım alta kaydı
Buluştu diğeriyle
Ve kayboldular sessizce
Bizim gibi...



Masa
Ölü kelimelerle dolu
Neden? diye haykırıyor
Buruşturulmuş bir kâğıt.
Kurşun kalemimin ucu kırıldı
Törpülesem ne olur?
Yazsam ne olur?
İçimdeki yangını
Yazmak söndüremez ki...


Sessizlik
Bir çığlık oldu
Kulaklarımı çınlatıyor
Yalnızlığımın sesi
Yok ki kendimin kim/sesi
Dışarıda şafak
Keskin bir bıçak gibi
O karanlığı sıyırıyor
Ben ise alabildiğine sıyırıyorum
Karanlığa...



Biliyorum
Sabah olacak illa ki
Ama benim gecem
İçimde ebedi kalacak
Doğacak hiç bir güneş
Senden daha sıcak değil ki...


Çağdaş DURMAZ