0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
499
Okunma
Dudaklarımdaki küfürler çığrından çıktığı zaman
Yağmurlar giyinmiş baharlar gelir.
Beynimde çakan şimşeklerin ardından,
Toprak kokusu gibi serinler yüreğimin çeperi..
Karanlıkların kirini taşır ellerimden,
Rüzgârların sürgün ettiği hayaller döner.
Ve ben, yaralarımla yeniden yeşeririm,
Her küfrün içinde gizli bir sevda gibi.
Çünkü bilir ruhum,
En sert fırtınadan sonra açar en saf çiçekler.
Ve insanın içindeki isyan,
Bazen en temiz umudun tohumu olur.
Bayram Köse
5.0
100% (3)
