sakın kötü söz söyleme bana
tuz basma yarama
ben o yarayı bir şekilde savuştururum
şevkim kaçsa da sözüm de dururum
ben eksiklerimi görürüm

Hayalleryumağı

Küçük velinin babası marangoz ustası Himmet kardeşine yıllardır yardımcı olmuş açılan yarasını sargılamış pansuman yapmıştı usta bir şifacıydı himmet ustanın elleri fakat hayat onun
kadar merhametli değildi insanda her gün farklı bir yara açıyor ben eksiklerimi görürüm sözümde dururum desede hayat her gün farklı bir yara açıp ve her yaraya
tuz basıyordu bazı insanlar kibir ve gurura kapılıp eksiklerimi kendim görürüm el uzatılmasını istemem tren vagonuna yürür kendi ayağımla binerim diyordu işte marangoz himmet böyle kibirli gururluydu
ne veren el olabiliyor ne de alan el olabiliyordu Ankara altındağda yaşayan himmet ustanın bir çocuğu vardı fakat çocuk ne yazıkki otistikti ve amcasından başka teslim edilecek kimsesi yoktu
ben öldüğüm zaman bu yetim çocuğa yardım et ona güzel söyle sakın kötü söz etme yarasına tuz basma desede amca olacak insan müsveddesi yetimden yüz çevirdi kininden ona sırtını döndü
ve asıl iyilik Allah için yapılandır yetimden alan değil ona veren eldir üstünlük budur fakat küçük veli babası ölünce tüm mal varlığına el konuldu bir güvercin kümesine kapatıldı veli her gün kötü söz işitirken tuz basılan yarayı Allaha havale ediyordu