0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
61
Okunma
Çocukluktan kalma bu düşmelerim
Gülme halime, zamanla alışıyor insan
Gözümden düşenlere ağla sen
Kaldıracak bir el olmayınca yerden
Kendi kendine kalkmayı öğreniyor insan
Hiç bu kadar yanmamıştı canım
Sevdana düşene kadar.
Dertten bile derman arıyor insan
Düşen kardan, esen yelden.
Yine kalkarım sandım da
Bir gülüşe aldanıyor insan
Her yokluğa dayandım da
Yokluğunu bile dileniyor insan
Düşen kardan, esen yelden.
Düşe kalka kapına vardım da
Senden kalma bu yara izlerim
Bu halde çalmaya çekiniyor insan
Düşen kardan, esen yelden.
5.0
100% (2)
