MUM ÇİÇEĞİMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 12 Eylül öncesi kancık bir pusu ile öldürülen sevdiğim cananıma ithafen yazılmıştır...
Mum çiçeği kokan gecelerde,
Sokaklar tenha ve karanlıktı Ay ışığı bize yol gösterirdi Doğardı o gül yüzüne Ay saçlarını kızıla boyardı Sen Ay ışığım olurdun.... Ellerimiz ellerimize Kanarcasına kenetlenirdi.... Sanki bıraksak ayrılacakmışız gibi Sanki görmeyecekmişiz gibi gelirdi birbirimizi Bıraksak ellerimizi... Yürüdüğümüz karanlık aşk yollarını, gözlerimiz far olur ışıtırdı biz hiçbir şeyi göremezdik birbirimize bakmaktan buseler alırken o gül yanaktan nar dudaktan dünya yansa umurumuzda değil di bizim aşkımız karları delip fışkıran kardelen çiçeğiydi... engel dinlemiyor bentleri bir bir aşıyorduk çünkü birbirimizi çok seviyorduk işe güce bakmaz olmuştum işim gücüm sendin umurumda değildi işim gücüm çünkü işim de, gücüm de sendin... Sen vardın hayatımın her santimetresinde Sen soluyordu ciğerlerim, Sen atıyordu yüreğim Sen akıyordu damarlarım Sen hep sen ... Nasıl oldu anlamadım be yar Seni öldürdüler kancık pusularda, Faşist namlular... Sanma ki gülüm seni unuttum Mezarını kazdım yüreğimin ta derinine Kendi ellerimle... Bekle gülüm geleceğim yanına Ziyaretine geleceğim sevdiğin güllerle Sen rahat uyu kabrinde... 12.09.2008 Kazım DOĞAN |
gönülden kutluyorum