0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
92
Okunma
FİLİSTİNLİ SEBÎNİN ŞİKÂYETİ
Sen uyurken atlas döşek yatakta,
Kardeşim, kan kokar toprağım uzakta.
Kâfir durmaz, gündüz gece atakta,
Ben taşla direndim, sen sözle, uzakta…
Hani kardeşlik, hani ümmetlik?
Hani “tek vücut” dedik, hani birlik?
Gözümde yitmiş o merhametlik,
Kalbinde var mı hâlâ bir dirilik?
Ümmetin yükünü çeker Filistin’de sebîler,
“Yeter ya Rab, yeter!” diye semâya dediler.
Sabrı kefen gibi giyip yürürler,
Ve şikâyetlerini Mevlâ’ya iletirler.
Şimdi rahat uyu ey “Müslümanım” diyen insan,
Senin sessizliğin, zulmün kardeşidir aslında.
Vallahi yaptıkların ayan beyan,
Allah’ın adaletinde gizlenmez hiçbir yalan.
Sen de cennet istersin yatarak Allah’tan,
Ama bu hâlinle hicap duymuyorsun Allah’tan.
Ey nefsine dost olmuş, kalbi paslı insan,
Sebînin gözyaşı seni mahkûm eder yarın mahşer meydanında!
5.0
100% (1)
