0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
61
Okunma
Yüzünde göründü bir gül, kim gülşen-i cân olmuş,
Sevgilim hurman morarmış, cismime şân olmuş.
Lâl rengin zülfüne bak, ne hoş bir tâtlısı var,
Hoş olmuş bal şerbetli tatlı olmuş, lokma-kân olmuş.
Hurmâ değil, sanki bir kandil, aşk ile dolmuş,
Her zerresi nûr saçmış, rûhumda sultân olmuş.
Gamzenden düşen bir bakış, can evime zehr oldu,
Lâkin o mor benek, derdime dermân, şifâ-bân olmuş.
Dudağın mühürlenmiş sır, açılmaz sanırdım ezel,
Bir tebessümünle gönlüm, mesrûr, hân ü hân olmuş.
Sanma ki bu lezzet fânî, her dem dilden düşer,
Aşık TURHAL’ın sözü, ebedî bir destân olmuş.
Ey yâr, senin busen baldan, hurman aşktan yâd-gâr,
Zîrâ sen ki yeryüzünde bir cennet-i bî-pâyân olmuş.
Hüseyin TURHAL
