Okurken aheste..
Bir an, dünyanın sesi kesildi
parmak uçlarımda bir rüzgâr gezindi,
dalıp gittim sevgilim.

Nedenlere niçinlere

Vangogh ile birlikte louvre’un seyrinde
gözlerim bir virgülün içine gizlendi



Tam limonatayi karıştırıyordum satır aralarında
şeker erimiyordu cabucak
insan da öyle oluyor ya bazen
yarım eriyor, tam tat vermiyor hani

Sayfaya nöbete gel ..dedim
Yanı başımdaki ayraca..
Bir iki saatlığine tencere tava odasina gidiyorum ..



Güneş gibi bir psrliyor bir sönüyordu
Sarı tabak

Hem güneşi hem umudu hem de tükenişi çağırıyordu...

Ve bu gercek sevgilim..
Vangohg güneşten parca koparip tablosuna yapıştırmıstı adeta..

Kıyıda güneşe dönmüştü yüzlerini..
Ayçekirdekleri

ilham kaynağım.oldu..
Dedim tamam bu da sanat degil mi


Gundelik bir nesneden
Çıktım yola gidiyorum peşinden
...


Birden degisen mevsim gibi...
Ve ardından

Bulasik telinin metale değen çığlıgı

Sol la
Si doo
..

Mozart’ mı o..
camın üstünde sabırla gezinen o.senfoni

komsu çocugu flüt mü çalısıyor gelişigüzel..


Telimin temasından
Gümüş Bir nota yükseliyormus meğer

Vay dedim gayet
Gelisi güzel. ..


Mozart duysa
Tiz bir si notasına benzerligine

Köpük köpük gülerdi..
Sabunun notaya karışmasina

Her sanatçı biraz bulaşikçıdır
Yıkar, durular böyle
tamamen arınmadan
Tortular eserleridirr..


Ilham bu ya
sanatla gündeliği yan yana koyan ironik bir geçiş ile altın sayfalarda baslayıp
düşsel devamlılıği ile kurgulanip

Güneşe bağı ile
Sevgisi bitmez
Sabun köpüğünde yakalanip izi kalîr...

Ve sürdükçe benim ömrüm
hiç sönmezz.köpüğüm..

Bir türkü duyarım
icim sızlar
Çay kaşığım davul

Ellerim hip hop..