Sabahın ilk saatleri tutup uykusundan uyandırıyorum
yakasını avrupa’nın

yatağından doğrulup ufka doğru esniyor taksim..

binalar hafifçe yer değiştirir gibi oluyor
yollar kıpırdıyor


Ilık bir rüzgar geçiyor boynumdan,
sabahın nabzı atıyor avucumda

sanki
rihtımdan ayrılan bir gemiymiş gibi.

Şehir demir alırjen yavaş yavaş


Bende, şehrin, bir kahve içimi kadar kısa ömrüne yaslanıp

Demir atıyorum gerinip

Karnımda birikmis nefesimi
Bir çırpida üfürüyorum

Ruzgar gazete ceviriyor bayinin önünde

Egolu ve aynı zamanda atarlı iki kedi
dünya kadar küçük bir tartışma çıkarıyorlar...
Kuş yüzünden
..
Dağılınn!! diyorum

Hayat kısa birakın uçsun. Kuşlar
Bana mısin demiyor
Boş boş bakıyorlar.

Bir turist
Hışımla kalkıp
Here, kitty
Come here

Net ve anlaşılır
Shoo! Shoo!
Der demez
Biyolojik saati şasmiscasina
jetlag olmuş gibi arazi oluyor

Tekrar yola uzanıyorum

Yol benim oluyor
Ben yolun
..
reklam panoları kendilerini
Bir bir tanıtıp geçerken
..

Harbiyeye doğru taksiler

perdesi kapalı tiyatronun önünde
Sarı bir anı gibi dizilmiş
Afişler solmuş, oyuncuların adını okşuyor..rüzgar

.
.
Tüm kornalar bir araçtan gelip göğe yükselir.gibi..oluyor
Dua ediyorum.bir ambulansın arkasından
..


Bir hızlaniyor bir duruyorum
Ayakkabılarım kutuptaki penguene benziyor ..
Bir işık çakıyor kuzeyden yeni güne
Güne yeni basliyor o ışık yine
Kutbundan kopmuş
B’uzlaşmış maviler
Kah güneşinde eriyor
Kah penguen kesiliyor
alışık adımlarım...

Ağır ama nazik bir yalnızlıkta
yürüyorum kalabalıgın içinde..