sen onurumun sesisin
göğümün fezlekesi
sensiz yürümez bu yük gemisi
bu değirmenin çarkı da dönmez


sen yücelerin yücesisin
nicelerin nicesi
sensiz gezilmez bu İstanbul’un
sokağı, caddesi
semti, mahallesi gezilmez


sen şiirlerimin kelimesi, hecesisin
şarkılarımın bestesi, güftesi
sensiz çekilmez olur bu gecelerimin stresi
rahat yüzü de görülmez


sen gönlümün bir tanesisin
ruhumun efsanesi
sensiz yaralarım kabuk bağlamaz
yaşamaksa değer sağlamaz
çünkü sen mutluluğumun lehçesi
suskunluğumun güvencesisin


sen dağlarımın silsilesisin
sen bağlarımın dudak uçuklatan meyvesisin
meralımsın sen benim, moralim
hiç düşümdün mü sahiden ?
ben sensiz ne yaparım ?
hangi vetireye koşulsuz imza atarım ?


sen bu benden gittin gideli
gözlerimin feri yok
dilimin tadı yok
kavruluyorum ateşlerde
tutunacak dalım
ayakta duracak halim yok