11
Yorum
32
Beğeni
5,0
Puan
266
Okunma
Hayat ve ölüm
Nerdesin diyorsun dostum;
Hayat denen seferdeyim.
Bu dünyaya ayak bastım;
Şimdi olduğum yerdeyim.
Kaderimden kaçmıyorum
Kanatlanıp uçmuyorum
Sırsıza sır açmıyorum;
Kendi kendime perdeyim
Şöyle, böyle ömür bitti
Dost sandıklarım incitti
Dert içimi mesken etti;
Otuz yıldır şekerdeyim
Siyah saç kalmadı başta
Ruhum büyük bir telaşta
Aklımla nefsim savaşta
Kah mağlup, kah zaferdeyim
Zaman durmaz bir saniye
Hiçbir şey kalmaz geriye
Kem gözler görmesin diye;
Kuytularda siperdeyim
Azaldı gözümün feri
Yediğim alnımın teri
Can dostlar gittikten beri;
Yalnız kaldım, kederdeyim
Zulme rıza gösteremem
Haksıza prim veremem
Kimseyi hâkir göremem
Hiç şüphem yoktur "Bir"deyim
Hayattan tat alamazsan
Derde derman olamazsan
Bir gün arar, bulamazsan;
Bil ki o an makberdeyim.
Mehmet Postallı / 2025
5.0
100% (19)
Cevap Yaz
