NERDE BULSAM ŞİMDİ?
Sen de kendimi ararken yitirdiğim günlerin
Yarınını nerde bulsam şimdi Akşamüstü söylediğim türküleri kime yansan şimdi İstanbulum muydun benim, fethe hazır mıydın? İçimdeki fatihi nerde büyütsem şimdi? Oysa kaç ana bağrında toprak olsun diye Süt emzirmişti gözleri çakmak çakmak olan Sevdalısına. Aşkın onulmaz çocuğunu nerde bulsam şimdi Yağmurlar, rahmetin eseridir diye yeşertirdi ağaçları Ağustos böceği miydi temmuz ayları Şarkılar mırıldanırdı kulaklara Boşa geçen ömrü neyle doldursam şimdi Gözlerimden akan yaşı, sele verdim almadı Düşünce yanımda dost dediklerim kalmadı Rüzgar gibi eserken yollarda derman kalmadı Takati neyle coştursam şimdi Kalbinin tozlu yollarında oynayan çocuktum Bilyelerim kayboldu ne de çabuk unuttun Ruhumdaki prangaların kilidi dilinin ucundaydı Gönül namelerini çalıp nerde kapsam şimdi Taşların soğuk, yürek nerde uyur Düştüğüm yolların görünmüyor sonu Mum yak dağların eteğinden yoksa Derdime derman olan merhem bulunur mu şimdi Gün akşama döner uyu ey İstanbul Ne de olsa uğruna çok köle bulunur Taşın toprağın altındı, Altınım taşa dönüyor mu şimdi? M.S./2008 Kahramanmaraş |
var olmak, tan yerinin sancısıyla
beyaz bir günün başlangıcı
istanbulu feth eyleyen
fatihlerin doğum müjdesi
müjdeler olsun
tebrik ederim