ÖLMEKSE AMACIN

uyardıkça
serzenişler çörekleniyor şiirlere nesirlere

neşreden mi
sen
zifri karanlık kusmuklarını döküyorsun
kefen beyazlığında sayfalara

ne bir etken
ne edilgen varken ihanetlerine
kendine etken
kendine edilgen

ortak paydamız
sevmek olacaktı sadece

çıplaklığına
çeviriverdin etrafını surlarla
uçayım desen kanatların kırık
kaçayım desen geçmişin engel
hem kaçışın düş/ten düş/ünceye kadar
takılır ayaklarına
bağı olur ecelinin

bu değil miydi düş/ün
ölmekse amacın
ha ötenazi
ha bir darağacı
giyotin sehpası daha mı iyi
ne önemi var ne kadar acı çektiğinin

Nesimi olamazsın istesende
“gah çıkasın gökyüzüne seyredesin alemi”
"gah inesin yeryüzüne seyretsin alem seni"
yerinde olsam Mansur’u düş(lerim
komada kalmak iyi değil
ki çekilir dert te değil

çatlamışken toprağın damarı
gökyüzünü yırtmak
hiç haddine değil

Efkan ÖTGÜN