Kaç kere kazıyıp geri sildim
Adını kiraz ağacından
Saksağanların kakaladığı
Mutluluk kırıntılarını topladım
Kirazlardan küpe yaptım sonra

Mayıs’ ı Haziran’ a ilmeklerken hayat
Örgüm sökülmesin diye
Temmuz’ a selam durdum.
Hayat ne kadar sevilirse
O kadar sevdim sevmeyi

Sen bilmezsin iki düşünce arasında
Balkon yıkadım
Kuşları yemledim
Çiçekleri suladım
Düşüncemi ektim ekilecek bir şey kalmadığında

Filizi harfler olan bir yazı yolculuğuydu bende aşk
Kendimi sulamak geldi düşünceme
Düşüncem şenlendi
Büyüdüm büyüdüm
Bisikletimi yürüttüm sokaklarda

Beynimin hızına yetişemedi hiçbir tren
Yüreğimde
Tek çentiklik yer kalmadığında
Yazgısına halay çektirenlerin
Neşesi düştü içime

Gönül çelen rüzgarların
Dağlara sürüklediği çocukluğum
Evini zirvelere kurduğunda
Ağaçların tepesindeki saksağanlar kadar
Sevindim işte ben de

Soğuktu zirveler
Ve yakındım Güneş’ e
Ağaca umudu kerttiğimde ise
Gün
Doğmak üzereydi

ŞuLeCan