1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
109
Okunma
Gece yarısı, mum ışığı titrerken,
Yüreğimde gizli bir iz bıraktın sen.
Sessizlikte yankılanan adımların,
Kalbimin kapılarını sessizce çaldın.
Ne anahtar vardı, ne kapı kolu,
Gözlerinle açtın bütün kilitleri.
Bir hırsız gibi değil, bir melek gibi,
Çaldın içimden bütün sevgileri.
Raflarda eski kitaplar fısıldar,
Her satırında senin adın gizli.
Kalemim titrerken yazar sayfalara,
“Kalp hırsızım” derim, gülüşün çizili.
Ne suçlama var bu hırsızlıkta,
Ne de pişmanlık, ne de iz sürme;
Sen aldıysan, gönüllü veririm,
Çünkü kalbim sana emanet, ölünceye dek.
Mum söner bir gün, sayfalar da solar,
Ama bil ki bu hırsızlık ebedî kalır.
Kalp hırsızım, gecelerime sinmiş,
Alevler gibi yanar, hiç sönmez adın.
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz