-Kırık radyonun tuşlarında aradım çocukken kaybettiğim kanatlarımı-


Haşır huşur ses cümbüşünde
Aşinalıkla tanıştım
Bir kutuya sığdırdım aksak düşlerimi
Sanki kapağını açsam
Görecektim masayla sandalyeyi


Çocukluğum pervaz edip yetişkinliğime
Kocaman bir el salladı son kez
Radyodan sunucunun sesi
Sıradaki şarkı
Benjamin Button’ın Tuhaf Hikayesi


Yüksek frekanslı isteklerden kaçıp
Alçak platoma indiğimde
Senkronize olmak istedim
çocukluğumla


Kısa dalgadan haber almak için
Ağaçlara kablo çektiğim
Anları aradım
Muntazam oluşu eksikliğindendi


Taksiratı bol zamanlara
Cömert gülüşler sığdırmışlığım
Bu da geçsin kayıtlara


İğne iplik kabul etmezliğim
Üstüne üstlük
Dizlerimin sökülmüşlüğü
Yara berenin çocuk olmakla ilişikliği
Büyüklüğüme dokunuyor olsa da


Bir küçük radyodan dünyalar çoğaltan ben
Kanatlarını kaybettiğinden beri
tuşsuz müzik aleti
Çalsam şiir
Sussam konser


Duymanın kulakla bir ilgisi yok
Dedi çocuk
Veda etmeden
az önce

ŞuLeCan