Son Şarkıgenç bir kadın hayaleti tırmanıyor metruk tepelere ve içinde bir yakarış Amadeus’um nerede? nasıl da ezberlemiş rüzgâr yarım kalan ölüm marşını meczup çobanlar gibi ıslık ıslık dilinde zifiri gece bir avuç çamur atıyor ayın yüzüne korkup saklanıyor yıldızlar karanlığın göğsüne şehirdeki ışıklar birer birer sönerken ve Matem; zift gibi dökülürken göklerden son şarkımı yazıyorum neşter vurup hüzüne bundan böyle ne aynalara ne de bana iltifat eden dostlara inanırım ben yalanların arasından gülümsedikçe yüzüme meğer yalnızlığım ne büyük dostmuş bana doğru söyler acı söyler sızı söyler bu son şarkımdır benim ey kadın! bütün şarkılar seni yalnızlığım beni söyler Celal Çalık |
ne de bana iltifat eden
dostlara inanırım ben
yalanların arasından
gülümsedikçe yüzüme
meğer yalnızlığım
ne büyük dostmuş bana
doğru söyler
acı söyler
sızı söyler
bu son şarkımdır benim ey kadın!
bütün şarkılar seni
yalnızlığım
beni söyler
her zaman ki gibi
güzel
çok güzeldi
efem
...