Gözlerde Kırılan Sonsuzluk

Bir şehrin ışıkları söndüğünde
sessizlik en çok gözlerde yankılanır.
Ben de senin gözlerinde gördüm
bütün karanlıkların en derin perdesini.
Bir bakışın yetti,
duvarlar yıkıldı,
caddeler sustu,
koca bir hayat yere serildi.
Çünkü ayrılık,
dudaklarda değil,
gözlerde başlar.

Senin gözlerin,
ruhuma en masum dokunuşu veren
tek yerdi.
Bir bakışla kalbimin yaraları kapanır,
bir bakışla bütün umutlar filizlenirdi.
Ama bir gün aynı gözler
çocukluğumun üzerine
kar gibi çöktü.
Ve ben öğrendim:
İnsan en çok gözlerinden üşür.

O gözlerde
kendi dualarımı sakladım,
yıllarca konuşamadığım kelimeleri sakladım.
Baktığında dünya yeniden doğuyordu.
Ama sen giderken
o gözler,
bana kendi mezar taşımı gösterdi.
Artık hangi kapıya varsam,
hangi yüzü görsem,
arkasından çıkan tek şey
senin bakışlarının kırıntısı.

Gözlerin…
hem mabedimdi,
hem mezarımdı.
Bir insana hem hayatı hem ölümü
aynı anda fısıldayabilen tek mucizeydi.
Benim en büyük mutluluğum,
ve en derin yıkılışımdı.

Şimdi yalnızlık,
boş bir odanın sessizliği değil,
gözlerinden taşan dipsiz bir uçurum.
Her düşüşümde
o uçurumun dibinde
kırık bakışların bekliyor beni.
Orada ne ses var,
ne nefes…
Sadece bir bakışın yankısı,
ve yankının içinde
paramparça olmuş bir kalp.

Ve ben artık biliyorum:
İnsanı gözlerinden öldürür hayat.
Bir çift bakış,
ömür boyu taşınacak bir mezar taşıdır.
Çünkü senin gözlerin bana
en güzel masalı yazdırdı,
ama aynı gözler
o masalı en keskin vedayla bitirdi.
Sözler sustu,
eller çözüldü,
ama gözlerin
hâlâ kalbimde kapanmayan bir yara gibi.

Ben senin gözlerinde doğdum,
senin gözlerinde büyüdüm,
ve senin gözlerinde öldüm.
Bütün yollar bana gözlerini getirdi,
bütün ayrılıklar gözlerinden başladı.
Artık hiçbir bakış
seninki gibi kalbime değmiyor,
hiçbir ışık
seninki kadar aydınlatmıyor.

Ve işte şimdi anlıyorum:
Benim bütün hayatım,
bütün mutluluklarım,
bütün kırgınlıklarım,
bütün hüzünlerim,
gözlerinde başladı ve gözlerinde bitti.
Senin gözlerin,
bana hem cenneti hem cehennemi tattıran
tek sonsuzluktu.
Ve ben ömrüm boyunca
başka hiçbir gözde değil,
sadece sende kaybolacağım.
Çünkü benim içimde hâlâ yanmakta olan
“Gözlerde Kırılan Sonsuzluk”
seninle birlikte mühürlenmiş,
ama asla kapanmamış bir yaradır.

Mehmet bildir