Gözlerinde Saklı Bahar

İçim…
Birikmiş bir sessizliğin ağırlığında,
Kırık aynalara bakar gibi bakıyorum hayata.
Her parçamda başka bir yara izi,
Her izi başka bir hikâyenin sessiz çığlığı…

Kimseye anlatmadım,
Anlatsam da anlamadılar.
Zaten insanlar,
En çok da yaralıyı incitmekte ustadır.

Kapatmışım içime bütün yolları,
Kilit vurmuşum cümlelerime.
Ama…
Bir adamın yüreğinde
Küçük bir oda hayal ediyorum,
Sıcak, sessiz,
Ve bana ait.

Yorgunum…
Emeklerim, yıllarım, sevgim,
Bir avuç toprak gibi elimden kaydı gitti.
Gözlerim mahur,
Yüreğim derin bir kuyunun dibinde.
Yine de umudu hâlâ besleyen
Küçük bir çocuk var içimde;
Sevilmeyi bilmeyen elleriyle
Sevilmenin en güzelini bekleyen.

Artık üzülmek istemiyorum.
Artık gülmek,
Ama öyle sahte değil…
Dudaklarımda kalan son tebessümü,
Bir adamın merhametiyle büyütmek istiyorum.
Huzur,
Belki de onun avuçlarında saklıdır.

Beni yalnızca sevmek yetmez,
Beni anlamak da gerekir.
Çünkü ben,
Bir kelimenin yanlış harfinde kırılır,
Bir bakışın gölgesinde donarım.

Ve biliyorum,
Sevgi dediğin şey
Bir yarayı iyileştirmez yalnızca,
O yarayı utandırır,
Unutturur…
Belki o yüzden bekliyorum hâlâ,
Bir adam gelsin diye;
Gözlerimden sessizce
Baharı toplasın,
Ve ellerimden korkmadan tutsun.

Ben,
Bir ömrü gözyaşında yıkayıp,
Yalnızlığıma perde çeken kadınım.
Yağmuru severim çünkü
Kimse ağladığımı bilmez o zaman.
Rüzgârı severim çünkü
Saçlarımı savururken içimdeki dağılır biraz.
Ama en çok,
Gözlerime bakarken
Yaralarımı fark eden adamı severim.

Gözlerimin içine dokunmadan,
Orada yıllardır bekleyen baharı uyandıracak bir bakış ararım.
Ne gülümsemem kolaydır artık,
Ne güvenmem…
Ama bir kez inanırsam,
Bir daha asla vazgeçmem.

Ve o gün geldiğinde,
Beni bulan adam bilsin ki:
Ben, sevgisini ekmek gibi bölen,
Acısını toprağa gömen,
Huzuru avuçlarında saklayan bir kadınım.

Ne şatafatlı söz isterim,
Ne büyük vaatler…
Sadece yüreğine koy beni,
Ve orada hiç kimsenin silemeyeceği bir izim olsun.
Çünkü ben,
Bir kadının en güzel hâliyim:
Sevildiğinde çiçek açan,
Sevilmediğinde taş kesilen…
Ve sen dokunursan,
Bütün kışlarımı bitirecek baharım olacaksın.

Mehmet bildir