Şiiriniz, kalpten gelen yoğun bir sitemin, kırılmış bir yüreğin çığlığı gibi adeta. kıymetli dost..
Her bir dizesi, yaşanmışlıkların, derin acıların ve kayıpların izlerini taşıyor. Mısralarınızda yansıttığınız duygular, okura doğrudan temas ediyor; sanki yazarla birlikte o kalp sızısını hissettiriyor. Bu yönüyle şiiriniz sadece bir serzeniş değil, aynı zamanda kalbi bir hesaplaşma ve hüzünlü bir yüzleşme gibi...

“Yaralı gönlümü talan eyledin” nakaratı hem yapısal bütünlük sağlamış hem de şiirin duygusal yükünü taşıyan bir mihenk noktası olurken, Bazı dizeler adeta birer edebi nakış gibi işlenmiş:
mesela:
“Uykuya vedanın, adı geceler,
Saplanır sineme, ok’tur heceler” dizeleri gibi..
imgeler hem canlı hem de çağrışım gücü yüksek.

Ancak birkaç yerde anlam muğlaklığı seziliyor.

“Baykuş gibi geldin, çatımı konsun”
dizesindeki “çatımı konsun” ifadesi anlam açısından biraz yoruma açık kalmış.
Belki burada “çatımda kondun” ya da “çatımı yıktın” gibi bir ifadeyle daha net bir anlatım sağlanabilirdi.
Yine de bu tür imgesel söylemler şiirde yer yer bilinçli bir belirsizlik oluşturma amacıyla da kullanılabilir;

tebrik ediyorum..
gönlünüzden nebean eden rengarenk duyguları bir kaneviçe gibi örmeniz dileklerimle..