İnsan
Kendi, gözünün
Rengini bile tam
Farkedemez miymiş
Çoğu zaman

Dur dur
Otur da bak
Şöyle yakın profilden
Tozu, dumanı kaçtı galiba
İçine


Aramızda kalsın
Bal gibi de belli yani
Bir süzme bakış
Bir çember iris

Bir ağacın gövdesi gibi
Dalgalı halkaları
O en orta yerinde
O karasında
Bir flash, bir ışık
Bir fener adeta
Yakalanır mı anda
Çakılı
Dalgın, yorgun
Ve nemli çıralı
Çekik çerçeveli
Sızılı kırpıkları

Bu arada
Belirteyim
Resimlerim yalnız ve yalnız
Birebir, şahsıma aittir

…

Gel seninle
Dalalım
O an’a

“Yine uykuya hasret
Hayal dolu gözlerim
Bitmeyen bekleyişle
Yine seni düşlerim”

Dediğince sözlerinde
“Şimdi ağlamak geldiyse
İçinden,

Onlar benim,
Ağlar…

Ağla yaralı
Hepsi yalan
Ağla
Ağla
Bir avuç küldür
Elde kalan…

Yaralı, yaralı…”

Bir hücum süzme
Yaralı…

Dağıldık
Savrulduk mu
Gene
Dahası

Dahası mı
Yar gibi…