Kanun Çocuk...
Bulutları bir keseye koy.
Kesenin ağzını büz; Döndür, döndür, döndür! Suyu çıksın iyice; Köy çökeleği ne güzel olur değil mi! Koy yufkanın arasına, Kemal-i afiyetle ye... Sevin işte! Uzan söğüt ağacının dibine, Kapat gözlerini; Koyu kırmızı cadı elmaları olduğunu düşün tepende; İri olanlarından biri, Kafana düştü farzet ki! Boynuz saplı çakı al eline, Soy ve afiyetle ye. Aldırma ağacın türüne. Söğüt, elma da verirmiş diye; Sevin işte! Çocuklara has göz ışıltıları vardır; Pırıl pırıl bakarlar dünyaya, Riyadan, yalandan, paradan uzak; Saf sevgileri vardır bir de... Kanun; dinle beni, bak; Sen de bu gün; Bu pırıltıları kaydet bellek kartına; Sonra, beynine kopyala onları. Çocuk ol biraz da, Çocukça yaşa, çocukça oyna; Sevin işte! |