(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
AV KANUNU (KEDİM FAREYE AV OLDU) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
AV KANUNU (KEDİM FAREYE AV OLDU) şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Evimde beslediğim bir kaplanım var idi; Kanaat sahibiydi, ne bulursa yer idi.
Heybetlice beklerdi önünde kapımızın, Geçmesi imkânsızdı, haşeratın, hırsızın.
Çevik ve cevval idi, adını koyduk Mansız, Yılanlar hapse girdi, kertenkeleler cansız…
Boyunun iki katı hayvanları yenerdi, Fare yakaladı mı, bıyıkları gülerdi!
Fark etmez onun için, yazdır, bahardır, kıştır; Haydi, durma aslanım, üç beş fare atıştır!
Fino köpeklerinin, korkulu rüyasıydı; Yılana ilmek atmak, en büyük sevdasıydı…
Öyle zarif, öyle hoş, güzel patileri var; Mazluma pamuk gibi, zalime gürz-ü kahhâr!
Mansız’ın vazgeçilmez damak tadı kuşlardı: Daha güneş doğmadan, icraata başlardı!
Sadakat mevzuunda; azami heyecanlı; Evimin çevresinde, koymazdı başka canlı!
Tüyleri siyah-beyaz; ne ufak, ne iriydi; Bizim için özeldi, aileden biriydi!
Hanemin yakınında bir karaltı görmüştüm; Elime kürek alıp, hemen peşine düştüm!
Gördüğüm mahlûk meğer, bir lağım faresiymiş; Adeta aslan kadar, kanguru postu giymiş!
Canavar Fare derler, Jordan’ın künyesine; Mansız’ı yakalamış, almıştı pençesine!
Artık olmayacaktı, bekçisi yuvamızın; Ağlattı hepimizi âkibeti Mansız’ın!
Her yana ve yone cekilebilecek hani derelr ya anlayana sivri sinek saz anlamayana davul zurna az ellerin ve yuregin dert gormesin arkadasim guzl bir calisma olmus