KANUN EŞİNİN DOĞUM GÜNÜNÜ UNUTUNCA KÜÇÜK KIYAMET KOPMUŞ!
Kibrit kutularından;
Kulübe yaptım bahçeme... Ve içine hapsettim bütüm pürüzlü yanlarımı... Kibirlerimi, enaniyetimi ve Belki en masum yalanlarımı.... Kendimle hesaplaşma zamanı şimdi: Olabilir sevgilim; İnsan unutamaz mı eşinin doğum gününü! Evlilik yıldönümünü de unutur insan... "Hafıza-i beşer, nisyan ile muallel" derler... Olabilir sevgilim; Saaat çalmayı unutmuş; Ben kendimi yatakta unutmuşum. Geç kaldım okula, fırça yedim müdürden! Ha, bu arada; Adımı da unutmuştum.. Neden sonra hatırladım Kanun olduğumu... Sorumluluğumu.. Sen yeniden doğ; Yeniden evlenelim; Ve ne bileyim; Yeniden başlasın her şey! Bana kırılma aman... Yenilenirse zihnim; Belki unutmam o zaman! |