SABRIMIN HÜRMETİNE

N’olur bir silüetini bırak duvarda
gecenin en koyu yerinde
zamanı unuttuğum bir saatte
bir silüetini bırak duvarda
bir de sevgi dolu bakışlarını

varsay ki
ben hiç sevmedim
hiç yanmadı yüreğim
başımı yastığa gömüp
gecelerce ağlamadım
ve say ki
hiçbir şiiri sana yazmadım
hiçbir şarkıda adını anmadım
uykusuz geçen gecenin sabahında
pencereme güvercinler konmadı
göçmen kuş sürüsü gökyüzünden geçmedi
ve ben
tasavvur edemeyeceğin bir yıkım yaşadım

ve sen
kurtulmam için
titreyen ellerle dualar etmedin
dağlar yer değiştirdi
takvimler özlem ateşiyle küle dönüştü
ve mevsimler hep kış
yani ben seni sevdiğim zamanlarda
ayrılık dağlar kadar ağırdı
gülüşün kadar yaralı

yine de bir silüetini bırak geride
gecenin en koyu yerinde
zamanı unuttuğum bir saatte
kırık bir aynanın kalbinde
tükenen sabrımın hürmetine
bir silüetin kalsın geride
bir de sevgi dolu gözlerle bakışların

ve beni affet
unutmak için erken
sevmek içinse çok geç

Efkan ÖTGÜN