Sen şimdi sordun ya...Kimsin? diye...
Anlatayım...

Sana doğru yürüyen bir adamım...
Az önce, hemen tam şurada
Senin ön yargılarına takılıp düştüm...
Sol kaşımın üstündeki yara, bu yüzden
Üzülme, geçer
Ben çok insanın üstüne basıp geçtim...

Sordun ya, kimsin? diye...
Gelip karşında duran bir adam...
Üstü başı çamur, yüreği yaralı bereli
Gözleri biraz yorgun, bakışı engebeli...
eh!
Ne de olsa sırtında kimbilir kaç mevsimin izi var...
Sever toprağın kokusunu
Denize müptela, gökyüzüne sevdalı...
Bir söz taşır cebinde, fısıldar an’ın kulağına...
"İnsan der...
Severken de, söverken de insan kalmalı..."

Sendeki şekil, bendeki şemale uygun mu? bilmem
Senin arzuların var...Tutkuların var...
Benimse iyi niyetlerim...
Çelimsiz, utangaç...Çırçıplak gerçeklerim var...
Kimsin? diye sordun ya...
Kapat gözlerini... Görürsün...
Yoksa bir yalana gömülürsün...
İnandığın şey yanıltır seni...
Sonra bir yabancı çıkar karşına, el gibi bakar gözlerine...
Üzülürsün...

Sordun ya... Anlatayım...
Dalıp gittiğin geceyim, kırık bir heceyim dudağında...
Kimi zaman şişenin dibindeki,
Bazen de sigaranda tüten dumanın
Efkarında ki o başrol oyuncusu..
Bilmem ki ne diyeyim
Belki kapını çalan ilk heyecan, ilk korku
Belki de seni terkeden hüzünlerin en sonuncusu...